چگونگی   آموزش دادن به کودکان کم توان ذهنی

 کودک کم توان در برابر ناکاميها و شکستها سخت کم طاقت است، و برنامه آموزشي او مي بايست به گونه اي تهيه و تنظيم گردد که با مختصر سعي و تلاشي که از خود نشان مي دهد با موفقيت مواجه گردد و اين بهترين کار مربي است و مربي واقعي کسي است که به تلاش شاگردش بها بدهد و نه به صرف محصول و نتيجه کار او. کودک کم توان، اندوخته ي فراواني از تجارب ناکام دارد، کمتر تشويق و ترغيب شده است و نيازمند تشويق و ترغيب و کوششهاي موفقيت آميز است. او تنبيه فراوان شده است (اعم از تنبيه بدني و يا تنبيه عاطفي و رواني) و تنبيه آفت رشد و شکننده ي اعتماد به نفس و خودپنداري اوست.

پس بر ماست که از تنبيه او بپرهيزيم و او را مقصر در کم تواني هايش ندانيم. کودک کم توان، کارها را کم کم و جزيي تر مي آموزد و انجام مي دهد، نبايد از او انتظار توفيق سريع و ناگهاني داشته باشيم. او هميشه نيازمند تمرين و تکرار در زمينه هاي مختلف يادگيري و انجام کارهاست. به نقاط ضعف او بيشتر توجه شده است تا به ابعاد قوي تر وجودش، چه بهتر که ما ارتباط آموزشي مان را با او از نقاط مثبت و يا با توانمندي هايش برقرار نماييم. کودک کم توان، بازخورد يا نگرش مثبتي به خود، اطرافيان و جهان هستي ندارد و بالطبع بسياري از رفتارهاي او ناشي از همين نگرش است. لذا ايجاد نگرش مثبت و مفيد در وي نسبت به خود و کارهايش امري است بسيار مهم وضروري.

کودک کم توان، اندوخته ي فراواني از تجارب ناکام دارد، کمتر تشويق و ترغيب شده است و نيازمند تشويق و ترغيب و کوششهاي موفقيت آميز است.

کودک  کم توان از نظر اجتماعي ناسازگاري بيشتري دارد، زيرا اجتماع او را خوب نمي شناسد و از او در حد توانش انتظار ندارد. کودک  کم توان در برقراري ارتباط با ديگران مشکل دارد و در پذيرش مسؤوليتها سخت درمانده است. کودکان  کم توان از نظر انگيزش بسيار ضعيف هستند، عمدتاً فقر انگيزش بر وجود وي غالب است و در نتيجه هميشه فاصله ي نسبتاً زيادي بين توان بالفعل و توان بالقوه ي او جود دارد. لذا ايجاد نگرش مثبت و انگيزه ي قوي و غني (خواستنها) در کودکان  کم توان زمينه ي رشد، پيشرفت و شکوفايي توانمنديهايشان را هموار مي نمايد.

کودکان کم توان  در رفتار سازشي بسيار ضعيف هستند، رفتاري که زمينه پذيرش مسؤوليتها را به تناسب سن و رشد آنها فراهم مي سازد. بنابراين، توجه به رفتارهاي نامطلوب آنان و اصلاح رفتارها از اهم برنامه هاي تربيتي اين کودکان محسوب مي شود. ويژگي دیگر پيروي در کودکان  کم توان فوق العاده زياد است، لذا مي بايست ضمن دقت در ارائه الگوهاي رفتاري، براي تقويت و تعميم رفتارهاي مطلوب در آنها و قوي کردن اعتماد به نفس ايشان از راه تشويق و ترغيب و مواجه نمودن آنان با تجارب موفق و خوشايند، تلاش کرد؛ و از آنجا که افراد کم توان چشم دارند اما تيزبيني ندارند ؛ نيازمند نگاه هاي محبت آميز هستند.